مواعظ حکیمانه

 ◊ توضیحی پیرامون قسمتی از خطبه ۱۷۶ نهج البلاغه:

 ... یَا أَیُّهَا النَّاسُ طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَیْبُهُ عَنْ عُیُوبِ النَّاسِ وَ طُوبَى لِمَنْ لَزِمَ بَیْتَهُ وَ أَکَلَ قُوتَهُ وَ اشْتَغَلَ بِطَاعَةِ رَبِّهِ وَ بَکَى عَلَى خَطِیئَتِهِ فَکَانَ مِنْ نَفْسِهِ فِی شُغُلٍ وَ النَّاسُ مِنْهُ فِی رَاحَة
اى مردم خوشا به حال کسى که عیب شناسى نفس، او را از عیب جویى دیگران باز دارد، و خوشا به حال کسى که به خانه و خانواده خود پردازد، و غذاى حلال خود را بخورد، و به اطاعت پروردگار مشغول باشد، و بر خطاهاى خویش بگرید، و همواره به خویشتن خویش مشغول باشد و مردم از او در امان باشند. (ترجمه دشتی)

 ◊ توضیحی پیرامون معنای صحیح عزلت:
    صمت و جوع و سحر و عزلت و ذکری به دوام
    ناتمامان جهان را کند این پنج تمام

دکتر اسدی گرمارودی
مدت زمان: ۸:۲۶
کد فایل: F9510301
کانال مواعظ حکیمانه: @Mavaez

دانلود فایل